Morze Czerwone

Bab el-Mandeb (Brama Łez). Szerokość cieśniny wynosi 29 kilometrów, a maksymalna głębokość tylko 134 metry co znacznie ogranicza wymianę wody z Oceanem Indyjskim.

Z powodu wysokiej temperatury powietrza i suchego klimatu panującego w okolicach Morza Czerwonego roczne parowanie wody wynosi 200 centymetrów (900 bilionów metrów sześciennych wody).

Brak dopływów słodkiej wody i ograniczona wymiana z Oceanem Indyjskim, która wystarcza tylko do wyrównywania barków wody spowodowanych parowaniem, powoduje intensywny wzrost zasolenia, który jest najwyższy na świecie wśród mórz otwartych i wynosi od 38%do 41% w Zatokach Sueskiej i Aqaba.

Przyczyną tak niezwykłego zjawiska jest głęboki rów tektoniczny przecinający dno Morza Martwego. Pęknięcie tektoniczne zaczyna się w Libanie, przebiega przez Morze Czerwone rozciągając się aż na kontynent afrykański. Wzdłuż rowu magma unosi się w kierunku powierzchni Ziemi podgrzewając wodę do temperatury 30-63 C w miejscu zwanym Atlantis Il Trench znajdującym się na 21 stopniu szerokości geograficznej północnej gdzie dno morza sięga 2200 metrów głębokości.

Linia brzegowa Morza Czerwonego ograniczona jest rafami natomiast głęboka zatoka z charakterystycznym wąskim wejściem często niezauważalny z morza nazywana jest sharm. Poza zatokami marsa i sharm u północnych wybrzeży Morza Czerwonego spotkamy również khor czyli wąską zatokę utworzoną przez ujście starej  rzeki po której dziś zostało już tylko koryto czyli wadi.

POCHODZENIE NAZWY MORZA CZERWONEGO
Istnieje kilka teorii tłumaczących pochodzenie nazwy Morza Czerwonego. Oto i one.

Grecki historyk Herodotus żyjący w Vw p.n.e. nazwał morze Erytrejskim, powtarzając imię mitycznego króla greckiego zwanego Erythros co w języku greckim oznaczało kolor czerwony.

Kolejna teoria mówi, iż Grecy kojarzyli lądy położone na południe i słońce z kolorem czerwonym, dlatego nazwa Morze Czerwone połączone jest z położeniem na południu. Z naukowego punktu widzenia nazwa Morze Czerwone pochodzi od alg (Trichodesmium erythraeum) kwitnących w niektórych miejscach morza, powodujących zabarwienia wody w tych miejscach na odcień czerwony lub od „czerwonych” gór otaczających morze, które zawdzięczają swój kolor wysoką koncentracją tlenku żelaza.

Ciekawy jest również fakt, że na antycznych mapach świata i średniowiecznych atlasach Morze Czerwone jest właśnie koloru czerwonego, a nie charakterystycznego dla wód koloru niebieskiego.

MAŁY SŁOWNIK TERMINÓW GEOGRAFICZNYCH

Bahar = Morze Gebel = Góra Khor = Zatoka na końcu starego koryta rzeki Marsa = duża otwarta zatoka Ras = Przylądek Sharm = Zatoka z wąskim i głębokim wejściem Wadi = Dolina utworzona przez starą rzekę